Dit is een achtergrondartikel in het kader van ons remake-project van de ‘Vier Seizoenen‘. Het gaat over de ontmoeting met Els & Berrie in maart ’23. Een middag van waaruit allerlei nieuwe ideeën en projecten ontsproten – dat is toch fijn! Het wordt een wat langer verhaal. Ik kom tot een clou, dus blijf erbij!
Wat was het fijn om Berrie Kolmans weer te ontmoeten! Berrie is mijn muziekdocent geweest op de middelbare school, Het Koning Willem II college. En jaren later is hij mijn collega geweest op de CulTuur BSO in Tilburg. Een man met droge humor, toffe creatieve ideeën en bovenal ontzettend veel mooie muziek. Hij heeft ondertussen alles verkocht en woont in Spanje. En zo nu en dan komt hij naar Nederland voornamelijk voor de muziek en het theater.
“Een man met droge humor, toffe creatieve ideeën en bovenal ontzettend veel mooie muziek.”
Adopteren versus arrangeren
Onlangs gaf Berrie een concert in de Flierefluiter in Hilvarenbeek. De inspiratie voor dit concert was ‘Winterreise’ van Schubert vertaald naar ‘Nieuwe winterjas‘, een versie in het Elshout’s. Ik ben gaan luisteren en heb genoten.
Nu vertelde hij tussendoor dat je een lied kon ‘adopteren’; dat er iemand voor zijn liedje mocht zorgen, zodat Berrie zijn handen even vrij heeft. En dat het liedje in de tussentijd zich niet te eenzaam zou voelen. Dat was een heel leuk idee en de muziekstukken waren allemaal kleine schilderijtjes, die ik helaas niet aan de muur kon hangen. Maar ik had er wel oren naar. Stichting Bon Artz zal daarom Berrie’s lied ‘Bevroren Tranen’ adopteren.
Ik zat zo te denken, als wij een lied adopteren, dan heeft Berrie zijn muzikale vingers vrij en kan hij wellicht voor ons een nieuw arrangement maken voor ‘Vier Seizoenen’. Dit is een prachtig nummer waarvan we de uitwerking al een tijdje op de plank hebben liggen.
Na zijn concert klets ik met Berrie lekker na en vraag hem of hij interesse heeft in dit uitwisselingsproject. Wij adopteren – hij arrangeren. En jawel, dat lijkt hem wel wat! We maken een afspraak om bij ons thuis hierover verder te praten.
Wat een toeval! (de clou)
Berrie en Els komen eind maart ’23 bij ons op de thee in Hilvarenbeek. Ze vertellen dat ze het ontzettend druk hebben gehad met optredens en bijkletsen met vrienden en dat ze morgen terugrijden naar Spanje. Maar ze moeten tussendoor nog even Berrie’s accordeon ophalen bij de reparateur.
Nu blijkt dat Berrie zijn accordeon laat maken bij Ko van Gorp in Reusel, een goede bekende van Jozef. Hij ziet daar een cd hoes van Taksie aan de muur hangen en vraagt wat het verhaal daarachter is. Ko is de accordeonist van de band Taksie en is in het nummer ‘Vier Seizoenen’ te horen, samen met Jos Jansen. Het is toch ontzettend toevallig dat we Ko vragen of we 1) een lied van Jos en Taksie mogen bewerken, 2) dat ik Berrie Kolmans vraag of hij dit nummer onder de loep wil nemen en 3) dat Berrie en Ko elkaar nu óók kennen. Het blijkt dat we het allemaal tof vinden dat we dit nummer in een nieuw (winter) jasje gaan steken. Alsof het zo heeft moeten zijn!
“Het blijkt dat we het allemaal tof vinden dat we dit nummer in een nieuw (winter) jasje gaan steken.”
Stip op de horizon: een live uitvoering
Binnen het project willen we niet alleen het nummer opnieuw arrangeren, er moet liefst ook een live uitvoering komen. Bijvoorbeeld met Berrie en misschien zelfs in samenwerking met Taksie. Ons project heeft nu een nieuwe dimensie gekregen en lijkt van de plank af te komen.
En als we dan toch nieuwe dimensies aan het verkennen zijn, kunnen we wellicht een streekfestival organiseren om dit soort nummers te spelen en ook wat educatie en jeugd erbij te betrekken. Een soort ‘Op Volle Toeren’ idee: jong ontmoet oud en andersom. Ook heel tof! Maar hierover later meer. Anders wordt dit verhaal veel en veel te lang.
Bijzondere instrumenten: Victoria en Claviola
Na het goede gesprek hebben we de rest van de middag besteedt aan het bekijken en bespelen van elkaars instrumenten. Een zéér bijzonder accordeon had Berrie mogen ‘adopteren’, nl. een topmodel van Victoria Accordions. En zowel Jozef als Berrie werden helemaal enthousiast van het geluid van de Hohner Claviola (zie foto’s hierboven).
We denken samen verder over het organiseren van een ‘streektaalfestival’ – iets waarvoor we binnenkort ook een afspraak met Hein Augustijn hebben staan. Het zou leuk zijn als er meer mensen en muzikanten mee doen. Berrie ziet daar ook wel iets in.
Zo komen we op het einde van de middag. We wensen Berrie en Els een goede reis naar Spanje. En oh ja, dat ze ook de groetjes moeten doen aan Ko – want ze gaan zo meteen de accordeon nog even ophalen in Reusel.